“Sub-culture” των οπτικών: Δικά μας άτομα μας βάζουν τα γυαλιά στην Θεμιστοκλέους

Μιλήσαμε με τους οπτικούς της γειτονιάς μας. Άτομα που γουστάρουν τη δουλειά τους και γνωρίζουν καλά το αντικείμενο τους. Ένα ‘urban οπτικοπωλείο’ που δεν μοιάζει με το κλασικό κατάστημα με γυαλιά, μια διαφορετική κουλτούρα στο χώρο των οπτικών.

Βόλτες σε μαγαζιά που όλα μοιάζουν μεταξύ τους, πουλούν το ίδιο πράγμα και πάντα η αμφιβολία για το αν ο τύπος στο ταμείο πραγματικά εννοεί ότι “αυτό το παντελόνι είναι ό,τι πρέπει”, ή απλά θέλει να σου το πουλήσει.

Επειδή θέλουμε να τα αποφεύγουμε αυτά, τριγυρνάμε στα στενά της γειτονιάς μας και βρίσκουμε τους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε. Και πόσο μάλλον σε έναν τομέα όπως των οπτικών, που δεν αφορά απλώς το στυλάτο γυαλί ηλίου, αλλά και το επιστημονικό κομμάτι των γυαλιών οράσεως- ένα ζήτημα που χρειάζεται μετρήσεις, γνώση και εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που θα μας συμβουλεύσει. Κάπως έτσι βρεθήκαμε στο Optic Culture στην οδό Θεμιστοκλέους, ένα οπτικοπωλείο κοντά στην πλατεία στα Εξάρχεια, με τη Χρύσα και το Γιώργο να μας βάζουν τα γυαλιά με συμβουλές που κανείς άλλος δεν είχε μπει στον κόπο να μοιραστεί μαζί μας μέχρι σήμερα. Ένα ‘urban οπτικοπωλείο’ . Γιατί οπτικοπωλείο και όχι μαγαζί οπτικών; Για να μην το τσουβαλιάσουμε!

Το Optic Culture είναι ένα μαγαζί που μετρά μόλις 3 μήνες λειτουργίας, σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της γειτονιάς: Θεμιστοκλέους 49. Στο δρόμο με αρκετά αγαπημένα εξαρχειώτικα στέκια, όπως το Ποδήλατο και ο Νάνος. Ήρθε σίγουρα για να μείνει, σε μια γειτονιά που της αρέσει η προσωπική επαφή, η ειλικρίνεια και ανθρώπους που γουστάρουν τη δουλειά τους. Όπως μας είπαν στόχος είναι να είναι ‘οι οπτικοί της γειτονιάς’ όπως λέμε ο ”φαρμακοποιός της γειτονιάς” και προτιμούν να φύγει κάποιος από το μαγαζί χωρίς να αγοράσει κάτι παρά με ένα ζευγάρι που απλά θα έχει πειστεί να αγοράσει.

Έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια σε οπτικά καταστήματα, τα παιδιά διάλεξαν τη γειτονιά των Εξαρχείων ακριβώς γι αυτό το λόγο: γιατί είναι πραγματική γειτονιά. Μακριά από τη λογική ενός καταστήματος που βλέπει τον άνθρωπο που θα μπει απο την πόρτα σαν πιθανό αγοραστή και μόνο, τα παιδιά εκτιμούν τη σχέση που αποκτούν με τον κόσμο στο μαγαζί. Επιδιώκουν μια πιο άμεση και ειλικρινή σχέση, που μας επιτρέπει να τους εμπιστευθούμε και να τους δούμε κι εμείς σαν δικούς μας ανθρώπους- σαν τους δικούς μας Οπτικούς.

Ο Γιώργος και η Χρύσα σπούδασαν μαζί Οπτική και Οπτομετρία και είχαν σκοπό από τότε να ανοίξουν το δικό τους μαγαζί, αλλά μόνο μαζί. Από την πρώτη κουβέντα καταλαβαίνει κανείς πως το Optic Culture είναι η κοινή τους ταυτότητα. Στην ερώτηση γιατί δεν άνοιξαν ένα κλασικό οπτικάδικο, η Χρύσα χαμογελώντας μου εξήγησε πως ο πραγματικός σκοπός τους ήταν να μη θυμίζει καν οπτικό κατάστημα. “Είχαμε δουλέψει και οι δυο σε άλλα μαγαζιά. Πραγματικά βαρέθηκα να βλέπω το κλασικό μαγαζί-αλυσίδα με 300 γυαλιά σε έκθεση, με τοίχους γεμάτους σε τέτοιο βαθμό που απλά χάνεσαι- το θεωρώ άσχημο χύμα.”

“Τι εννοείς γιατί στα Εξάρχεια; Είναι η γειτονιά. Είναι η καλημέρα.”

Και όντως, η πρώτη δουλειά των παιδιών είναι εντελώς προσωπική, ή συνεργασία με δικό τους άνθρωπο: από το interior design του μαγαζιού που είναι δουλειά της αδερφής της Χρύσας, Δήμητρας Πολυμεροπούλου, έως τα έπιπλα και την κατασκευή για τη βιτρίνα των γυαλιών, που είναι custom, φτιαγμένα με βάση τις δικές τους προτιμήσεις. Και η πιο σημαντική ίσως διαφορά είναι η σχέση τους με τη μόδα. “Δεν ακολουθούμε πιστά τη μόδα”, όπως είπε ο Γιώργος.” Θέλουμε να δημιουργούμε στυλ, κάτι πιο ιδιαίτερο. Μπορεί λόγω της minimal βιτρίνας να μη φαίνεται, αλλά έχουμε μεγάλη ποικιλία και ψαχνόμαστε πιο έξω από τα εμπορικά brands, σε πιο περίεργα ή αντισυμβατικά γυαλιά, που να συνδυάζουν το κομψό με το διαφορετικό- και πάντα σε λογικές τιμές.”

Στο μαγαζί δεν θα βρείτε όπως γίνεται συνήθως διαφημιστικές αφίσες από γνωστές μάρκες γυαλιών παρά μόνο ό,τι αρέσει στα παιδιά. Όπως μας είπαν όταν έρχονται οι αφίσες πάνε κατευθείαν απέναντι από το μαγαζί, στο μπλε κάδο!

Τι μάθαμε

* Φορώντας ένα “μαϊμού” γυαλί, κάνεις κακό στα μάτια σου. Καλύτερα καθόλου. Τα γυαλιά ηλίου στα οπτικά καταστήματα σχεδόν πάντα είναι ελεγμένα και πιστοποιημένα ως προς την ασφάλεια του φακού. Έτσι, η διαφορά ενός ακριβότερου γυαλιού βρίσκεται στα υλικά του σκελετού, στην κατασκευή και όχι στο φακό. Και αν μιλάμε για ένα πολύ ακριβό γυαλί, τότε πληρώνεις και το όνομα.

* στα γυαλιά οράσεως θα πρέπει να ρωτάμε πάντα τον οπτικό μας εάν ο φακός έρχεται με εγγύηση και πιστοποιητικό. Είναι ακριβότερος αλλά είναι σίγουρα καλύτερος.

* Για να διαλέξουμε γυαλιά οράσεως, θα πρέπει να κουβεντιάσουμε με τον οπτικό μας σχετικά με τις καθημερινές μας ανάγκες: διαφορετικό πολυεστιακό γυαλί χρειάζεται ένας αρχιτέκτονας με συγκεκριμένο οπτικό πεδίο, και διαφορετικό ένας οδηγός.

* Οι οπτικοί μπορούν να μετρήσουν με ασφάλεια και ακρίβεια τη μυωπία, τον αστιγματισμό και την πρεσβυωπία. Είναι κάτι που τα παιδιά σχεδιάζουν να κάνουν στο κατάστημά τους- ένα τμήμα Οπτομετρίας και θα το προσφέρουν δωρεάν.

* Το γυαλί ηλίου είναι ουσιαστικά το “ρούχο των οπτικών”. Τα γυαλιά οράσεως και οι φακοί επαφής είναι το επιστημονικό κομμάτι της δουλειάς και χρειάζεται, εκτός από σπουδές, και συνεχή ενασχόληση. Ένας επαγγελματίας και υπεύθυνος οπτικός συνεχίζει να ενημερώνεται με σεμινάρια και βιβλιογραφία.

* Στα γυαλιά ηλίου υπάρχουν απλοί φακοί, καθρέφτες, φακοί με εσωτερικές επιστρώσεις και polarized. Είναι όλοι εξίσου απορροφητικοί και ασφαλείς για τα μάτια μας.

“O Εξαρχειώτης συνήθως δεν ενδιαφέρεται για το όνομα. Και αν φαίνεται το όνομα του brand προτιμάει να είναι διακριτικό. Φαντάσου φέραμε και Ray Ban, που θεωρητικά αγοράζουν όλοι και τρεις μήνες δεν έχει μπει κάποιος να πει : « έχετε Ray Ban;» ”

Q&A

– Γιατί φορώντας ένα μαϊμού γυαλί ηλίου “τυφλώνεσαι”; Είναι πιο κουραστικό για τα μάτια, ή μιλάμε κυριολεκτικά;
Χ.: Όχι, όντως κάνει κακό στα μάτια! Οι σκούροι φακοί κάνουν την κόρη να διαστέλλεται, όπως ακριβώς γίνεται στο σκοτάδι, για να απορροφά περισσότερο φως. Ταυτόχρονα όμως ο φακός δεν προσφέρει καμία προστασία από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου ( UVA,UVB κτλ.), οπότε το μάτι τις αποροφά όλες, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται σιγά σιγά.

– Laser στα μάτια ή όχι;
Γ.: Βασικά όπως νιώθει ο καθένας, είναι ασφαλές. Το σκεφτόμουν κι εγώ, αλλά μου πέρασε, και μετεγχειρητικά θα ζοριζόμουν με τα κολλύρια και τις ιστορίες. Άσε που μου αρέσει και το γυαλί!
Χ.: Μάλλον θα ‘λεγα όχι τώρα. Προτιμώ να περιμένω- κάθε χρόνο βγαίνουν και καινούρια μηχανήματα.

– Τι ψωνίζει εδώ ο κόσμος;
X: O Εξαρχειώτης συνήθως δεν ενδιαφέρεται για το όνομα. Και αν φαίνεται το όνομα του brand προτιμάει να είναι διακριτικό. Φαντάσου φέραμε και RayBan, που θεωρητικά αγοράζουν όλοι, και τρεις μήνες δεν έχει μπει κάποιος να πει : “έχετε Ray Ban”;

Αυτά μάθαμε λοιπόν και τα μοιραζόμαστε. Χαιρόμαστε που γνωρίζουμε ανθρώπους της γειτονιάς όπως τον Γιώργο και τη Χρύσα, που διάλεξαν την επιστροφή σε ένα συνοικιακό μαγαζί με προσωπικό χαρακτήρα και χαίρονται να λένε καλημέρα στους γείτονες όταν περνούν μπροστά από το μαγαζί. Καλή αρχή παιδιά!